Kerst op het strand van Vilanculos

Geplaatst op 21 januari 2014 door Andries in Mozambique, Vilanculos

Na een paar uur over Mozambikaanse wegen door prachtige natuur, hopend op niet nog een ontmoeting met corrupte politie, kwamen we aan in Vilanculos.

Voor weinig geld konden we een rondavel (een rond Afrikaans huisje van riet) huren en omdat het bijna kerst was, wilden we onszelf trakteren op een ventilator en schaduw, want het werd alsmaar heter :). We wilden die avond braaien, maar we hadden geen aanmaakblokjes meer, dus ik liep naar twee Zuid-Afrikanen toe om te vragen of ik wat kon lenen. Voor ik het kon vragen, kreeg ik een biertje in handen gedrukt en stonden we te kletsen. Ook gauw Inge er maar bij geroepen, want die snapte niet wat er zo lang duurde. O, en die aanmaakblokjes hoefde ik niet te lenen, want hun kolen waren nog heet zat. Uiteindelijk hebben we de hele avond gezellig met Danie en Wian zitten praten. Omdat wij als Nederlanders Afrikaans ook wel verstonden, spraken zij dat en gaven wij antwoord in het Engels. Afrikaans verstaan wordt steeds makkelijker voor ons, maar Nederlands is toch wat ingewikkelder voor hen om te volgen.

De backpackers waar we zaten zat een stukje buiten de stad, waardoor veel mensen ’s avonds de deur niet meer uitgingen, waardoor het ’s avonds erg gezellig werd in de bar. En als de bar dan uiteindelijk dichtging, hadden er altijd nog wel mensen wat biertjes in de koelkast en ging het gewoon door. Ja, zo kom je wel aan je goede voornemens :-). De backpackers was een uitstekende plek om te relaxen in de hitte voor kerst, het strand voor de deur, veel schaduw en heerlijke hangmatten.

Tegenover Vilanculos ligt de Bazaruto Archipel die bestaat uit een paar tropische bounty eilanden. Helaas is er geen overnachting op die eilanden te krijgen voor minder dan 500 dollar per nacht, en dat ging ons toch wat te ver. Wel wilden we er graag heen en op een dag hadden Danie en Wian een lokale visser (Mito) geregeld die wel een tripje wilde maken en wij mochten wel mee. Dus snel op de markt een vis van zeven kilo gekocht voor de lunch en volgende ochtend vroeg gingen we met vloed op pad. Koelboxen vol met drinken en met een dhow naar het eiland Margaruque. Zo’n bootje gaat niet echt snel, maar het uitzicht was mooi en het zonnetje scheen, dus wat maakte het uit. Eenmaal aangekomen op Margaruque zijn we lekker gaan snorkelen bij het rif, terwijl Mito de vis braaide. Ja, er was natuurlijk een braai meegenomen in de boot, je bent met Zuid-Afrikanen op pad :-).

Eenmaal klaar met snorkelen was de vis klaar en hebben we lekker vis gegeten op het strand, daarna was het tij gekeerd en was het tijd om terug te zeilen. Het ging nu een stuk sneller, want er stond wat meer wind en het tij hielp mee. Alles ging voortvarend, tot de boot overstag ging en flink water maakte. Nu was die boot toch al lek, maar nu stond hij echt vol. Voor het hozen lag er een opgesneden twee liter vaatje in de boot en dan ging toch echt niet snel genoeg zo. Dus ik maar snel onze koelbox leeggemaakt om daarmee 20 liter tegelijk overboord te kunnen gooien. Na even flink hozen, konden we weer veilig verder. Ja, zo’n dhow tripje kan soms toch wat spannender worden dan gepland :-). Uiteindelijk zijn we gewoon aan land aangekomen en is de boot niet gezonken :-).

Vlak voor kerst leerden we Conrad en Melissa kennen, een gezellig stel uit Bloemfontein in Zuid-Afrika. Omdat de backpackers alleen een kerstlunch organiseerde, besloten we met zijn vieren op het strand te braaien op eerste kerstdag. Andere jongens hadden een kampvuur georganiseerd op het strand, dus daar gingen we gezellig bij staan. Uiteindelijk hebben we met een hele groep gezellig bij het vuur kerst gevierd op het strand, ook weer eens iets anders :-).

Na kerst werd het weer tijd om ons visum te verlengen in het zuiden, want heel handig hadden we een visum tot 1 januari gekregen de laatste keer, en dan is de grens waarschijnlijk dicht, maar daarover later meer :)