Mongolie: Ulan Bator

Geplaatst op 14 juli 2009 door Andries in Mongolië, Ulan Bator

Listvyanka zijn we met weinig problemen uitgekomen, we waren op weg naar de boot, toen er een Rus in een Ford Fiesta stopte en vroeg of hij een lift kon geven voor 100 roebel p.p. Aangezien dat 2.50 was voor 80 km, zeiden we geen nee (dat is dus 0.03 cent per km). Het ging een stuk sneller dat de autobus, en we werden netjes op het station gedropt.

Eenmaal op het station, hebben we ons tassen in bewaring gegeven en zijn we met de mashrutka naar het centrum gegaan. Irkutsk is een vreemde stad, veel inwoners, maar uitgestorven op zondagavond. Uiteraard was er weer een Leninbeeld te bewonderen, en veel houten huisjes. Daarna zijn we te voet richting het station gegaan, langs de Angara-rivier.

Op het station hebben we een rustkamer geboekt. We dachten dat het een stapelbedje in een stinkhol zou zijn, maar het was een volwaardige hotelkamer voor 50 roebel per uur. Wij gingen vier uur slapen (200 roebel totaal, dus 5 euro :)). ‘S morgens klopte een aardige vrouw ons wakker en gingen we naar de trein, op naar Mongolie.

Aan de grens van Rusland-Mongolie mochten we fijn vijf uur wachten voor we verder gingen, maar er viel niet veel te klagen, want we hadden anderhalve liter bier in plastic fles en een zak vreemde chips, in het zonnetje! Om Mongolie in te mogen, moesten we een heel formulier invullen over onze gezondheid, met allerlei griep-gerelateerde vragen. Volgens mij maken ze zich hier nogal zorgen over de varkensgriep. Zo tegen half elf reden we weer, waarna we anderhalf uur in Suukhbataar (Mongolie) mochten wachten. Op een gegeven moment kwam de provodnitsa (conductrice, maar dan extra) ons vertellen dat we wel konden gaan slapen en gaf ons paspoorten terug.

Vanmorgen werden we in een mongools steppelandschap wakker, en even later stonden we op Ulaan Bator. Een stap uit de trein, en als vliegen hingen de aanbiedingen voor hostels, guesthouses en taxi’s om je heen. Aangezien je op het station altijd opgelicht wordt, zijn we hem gesmeerd. Even later kwamen we een Fins stel tegen wat we kenden uit Irkutsk, die een hostel wisten waar er Gers (dat zijn van die mongoolse ronde tenten) op het dak stonden. Dat leek ons wel wat, dus we zijn meegelopen. Aldaar hebben we meteen met de eigenaar geregeld dat hij ons morgen naar Terelj (nationaal park) brengt om twee nachten bij een nomadenfamilie te logeren en paard te rijden. Daarna slapen we nog twee nachten in zijn hostel, en op zaterdag ga ik hopelijk in een tank rijden (nog niet 100% zeker), maar zeker met een AK-47 schieten :).

Vandaag hebben we een enorm Dzjengis Khan beeld gezien, het plein van de hoofdstad en een deel van de stad. Ook hebben we airag gedronken, dat is gefermenteerde paardenmelk, en totaal niet te zuipen volgens Inge. Ik kreeg het nog net weg, maar het is wel iets waar je erg aan moet wennen.

Om het goed te maken, hebben we voor 5 euro onbeperkt gegeten bij een BBQ-restaurant. Ze hadden daar meer groenten dan Inge in heel Rusland had gezien. Vrijdagavond of zaterdag het verhaal over ons tocht te paard…