Taman Negara

Geplaatst op 16 oktober 2012 door Inge in Maleisië, Taman Negara

De Maleisiërs claimen de oudste jungle ter wereld te hebben, de Taman Negara. Door velen bemind en door net zovelen gehaat konden we dit toch niet aan ons voorbij laten gaan.
Na een enerverende dag: ferry, vele bussen, overstappen, moeten wachten, en dan toch ineens een bus zien verschijnen kwamen we dan toch aan op de plaats van bestemming, Jerantut. Vanaf hier hebben we de volgende ochtend de boot naar de Taman Negara gepakt. De mooie tocht over de rivier was een goed voorproefje voor wat ons nog te wachten stond.

De dag van aankomst hadden we al een klein beetje de omgeving verkend en waren we al een stukje de jungle in gelopen, dit stuk was helaas geheel gereed gemaakt voor de Aziatische toerist (lees, nette houten vlonders en trappetjes). De dag erna begon het echte werk. Vroeg opgestaan om als eerste bij de beroemde canopy walkway te zijn, dit is een bruggenconstructie in de boomtoppen, soms wel zo’n 60 meter hoog. We hadden de mazzel dat de toergroepjes niet zo van vroeg opstaan hielden en we hadden dan ook de hele walk voor ons alleen.
Een bijzondere ervaring om zo alleen tussen de boomtoppen te lopen op de toch wel wat wiebelige bruggetjes. Veel te snel kwam het einde al weer in zicht, ik had nog heel wat uurtjes in de toppen van de jungle door kunnen brengen.
Hierna vervolgde we onze weg in de jungle, na het bord dat een gids aangeraden werd na dit punt (aangeraden, niet verplicht) hield gelukkig ook het toeristenpad op. Nu konden de sokken omhoog en in de Deet voor de vele bloedzuigers die ons op het pad lagen op te wachten.
Na een stevige wandeling van een paar uur op de top van de Bukit Bintang uitgekomen, een uitgelezen plek voor een lunch met prachtig uitzicht over de jungle. Tevens een goede plek voor bloedzuigerinspectie, maar op meer dan drie zijn we niet gekomen. Omdat onze kaart toch niet zo goed op schaal was, niet de gok gewaagd om verder te lopen en uiteindelijk in het donker de jungle door te moeten, dus toch maar omgedraaid en via verschillende paadjes onze weg terug gezocht naar de bewoonde wereld.

Na een welverdiend avondmaal nog even genoten van de onvoorstelbare rust bij onze bungalow.
Helaas maakten alle beestjes het buiten zitten na zonsondergang onmogelijk. Dit was niet zo heel erg want we moesten de volgende dag alweer vroeg op om de bus terug naar Kuala Lumpur te halen. Door onvoorziene omstandigheden moesten we helaas afscheid nemen van Maleisië, en dit bijzondere land en ons grenzeloze avontuur even verruilen voor het oude vertrouwde Nederland. We kunnen terugkijken op 13 maanden avontuur, wat toch ook weer heel vertrouwd is geworden. Met hoogte- en ook dieptepunten, die gelukkig weer snel opgevolgd werden door een nieuw hoogtepunt. Maar lieve lezers, wees maar niet ongerust, dit is even een tijdelijke onderbreking. We zijn het reizen nog lang niet zat. Maar waar en hoe we ons avontuur zullen voorzetten kunnen jullie binnenkort hier weer lezen.