Luang Namtha

Geplaatst op 13 februari 2012 door Inge in Laos, Luang Namtha

Al op de grens tussen China en Laos zie je grote verschillen tussen de landen. Aan de Chinese kant een groot nieuw gebouw met airco en nette geordende rijen waar iedereen op zijn beurt wacht. Aan de Laotiaanse kant een oud vervallen gebouwtje met twee ramen, eentje om je visum te kopen en eentje om te stempelen. Hier geen nette rijen, maar een duwende menigte en wie het lukt z’n paspoort als eerste aan de douanier te geven is aan de beurt.

Ook in de twee uur die het duurde van de grens naar onze eerste bestemming in Laos, Luang Namtha, zie je meteen de verschillen. De dorpjes zijn meestal niet meer dan een paar houten hutjes aan de rand van de weg, de kinderen spelen in de berm en op de weg (wat wel eens tot een noodstop kan leiden), mooie auto’s zijn vervangen door gammele vrachtwagentjes en tuk tuk’s, het land is groener, geen fabrieken, oftewel je stapt in een heel andere wereld.

Luang Namtha wordt een stad genoemd in Laos, maar meer dan een hoofdweg met twee of drie straten erachter is het niet, heerlijk rustig, bijna geen auto’s, en lekker warm. Helaas zijn met de heerlijke warmte ook de beestjes gekomen, dat wordt dus elke dag rond zonsondergang je weer insmeren met Deet.

De grootste schok was voor ons nog wel de (in onze ogen) enorme aantallen westerlingen die hier zijn. Waar je in China echt een hostel moest zoeken om mensen tegen te komen zie je ze hier overal op straat, in de barretjes en op de night market. Dat is even wennen maar wel gezellig, de meeste mensen komen uit Thailand of Vietnam en aangezien we daar ook nog heengaan is het leuk hun verhalen te horen. Ook kwamen we weer oude bekenden tegen uit China.

Na eerst een dag een beetje acclimatiseren, de stad verkennen (snel klaar hiermee) en lekker aan de rivier gezeten te hebben, kijken naar de kinderen die in het water aan het spelen zijn en de volwassenen die hun was of hun kippen in de rivier wassen werd het tijd voor een beetje actie.
Bijna iedereen komt naar Luang Namtha om een trekking te maken in de jungle van het Nam Ha national park. Dat wilden wij ook wel, dus een organisatie gezocht en een trekking van twee dagen geboekt (zelfstandig trekken is hier verboden om de natuur en de inwoners te beschermen). ’s Morgens om 9 uur stonden we klaar om te gaan, en tot onze grote verbazing gingen we ook echt om 9 uur weg. Laos staat bekend om z’n laidback mentaliteit en de PDR (People’s Democratic Republic) word vaak vertaalt naar Please Don’t Rush. Eerst nog even naar de markt om inkopen te doen voor onderweg (supermarkten kennen ze hier niet) en na een ritje van 30 minuten waren we bij het beginpunt.
Deze trekkingen zijn allemaal ecovriendelijk en is als opzet bedoeld om de mensen die in de bergen wonen extra inkomsten te geven om hun leefwijze voort te kunnen zetten. Daarom ging er ook nog een lokale gids mee. Het eerste stuk was meteen lekker klimmen, en in de vochtige jungle valt dat nog niet mee, maar wel de moeite waard. Na zo’n 2 uur lopen was het tijd voor een Laotiaanse lunch, o.a. de welbekende sticky rice, verschillende soorten groente in marinade en een stuk kip, alles op een bananenblad (rechtstreeks uit de jungle) en eten met je handen.
Een paar uur later kwamen we aan in het dorp waar we zouden verblijven voor de nacht. Officieel noemen ze het een homestay, maar bijna elk dorp heeft een apart hutje voor de toeristen om in te slapen. Ons hutje lag aan de rand van het dorp aan de rivier, prachtig plekje. Het dorp had zo’n 45 huizen, allemaal van hout op palen met een dak van palmbladeren. De beesten lopen allemaal los rond, voornamelijk kippen en veel varkens met biggen. Een aantal huizen hebben stroom van de mini-waterkrachtcentrale die in de rivier hangt maar de meeste niet. Koken gebeurt nog ouderwets op een houtvuurtje. ’s Middags nog lekker even pootje baden in de rivier, het dorp wat verkennen en ’s avonds een vers bereidde maaltijd. De meisjes die gekookt hadden aten ook mee en na het eten was het tijd voor een welverdiende Beerlao (het lokale bier, Laos zijn trots en met recht, het is echt een lekker biertje) en huisgebrouwen Lao Lao (rijst whiskey, de Laotiaanse variant op de Chinese bai jiu, smaakt gelukkig een stuk beter)

Door het uur tijdverschil met China en omdat we redelijk op tijd in ons bed lagen lekker vroeg opgestaan, ontbijt van sticky rice met ei en weer op pad. Deze trek ging eerst een stuk langs de rivier door het dal, langs verschillende dorpjes en door rijstvelden. Daarna een stuk weer stijl omhoog, blijft toch zweten in de jungle. Aan het einde van de middag kwamen we weer aan op de weg waarna we met een tuk tuk weer terug gingen naar de stad. Die avond weer op de night market gegeten, een hele eend, sticky rice en papajasalade, ja dat Laotiaanse eten bevalt ons wel.

De dag erna een fiets gehuurd en naar een waterval in de buurt gefietst. Te veel rotsen in de waterval om te kunnen zwemmen maar acht, pootje baden is ook al lekker. Het leuke van hier fietsen is dat je niet eerst twee uur door een stad moet fietsen maar binnen 10 minuten het platte land op rijdt, langs kleine dorpjes, rijstvelden en door bossen. En de hele dag hoor je om je heen “Sa Bai Die” (hallo in het Laotiaans).

Ja onze eerste indrukken van Laos zijn erg goed. We zijn erg blij dat we gekozen hebben om eerst hier heen te gaan in plaats van Vietnam.

Tweet

5 reacties op Luang Namtha

1. margriet zegt:

   Wow, Laos klinkt goed!!!!
   Veel plezier daar….

   13 februari 2012 om 12:59
2. Robina zegt:

   ik vond Laos ook zo mooi, leuk en gezellig destijds :-)
   wij hebben ook een trekking gedaan bij Luang Namtha, en verderop ook nog eentje bij Luang Prabang.
   En bij Vang Vieng moet je gaan tuben… gewoon gekkenhuis daar :-)
   veel plezier lieverds!

   13 februari 2012 om 13:32
3. Trudy zegt:

   Wouw Inge, een trekking is ook leuk. Maar als ik het zo lees…….ook behoorlijk zwaar voor deze toch iets oudere mensen:-)

   13 februari 2012 om 16:56
4. jannie sijswerda zegt:

   hallo Andries en Inge hoe is het bier in China,GR jannie en piet

   13 februari 2012 om 17:26
5. joukje zegt:

   succes neef.

   pas goed op elkaar.

   groetjes Joukje

   13 februari 2012 om 17:55