Xi’an

Geplaatst op 30 september 2011 door Andries in China, Xi'an

Na aankomst in ons hostel in Xi’an zijn we eens goed op de bank gaan zitten. Daar waren we aan toe, en ze hadden er eentje, die nog lekker zat ook. Bovendien regende het toch. Natuurlijk niet zo spannend voor jullie,  sorry. De volgende dag probeerden we het te herhalen, maar toen lukte het maar voor een paar uur, dus toen zijn we vrolijk in de regen de stad gaan verkennen. Niets mis mee, we hebben allebei een waterdichte jas met capuchon, en je bent nou eenmaal Nederlander en dit wel gewend. Helaas zijn de Chinezen het niet gewend, de parapluutjes waar ze vrolijk mee zwaaien als de zon schijnt (ze willen niet bruin worden; sterker nog je kunt hier crème van nivea kopen om jezelf te bleken) gebruiken ze ook in de regen. Dat is hun goed recht natuurlijk, alleen zijn ze precies zo klein dat Inge constant op moet passen dat ze haar ogen niet uitsteken, da’s minder. Ook kijken Chinezen over het algemeen niet waar ze lopen, tot ze moeten oversteken, dus je loopt nogal eens tegen een paraplu aan. Genoeg over de paraplu’s, ondingen.

Met onze capuchons op zijn we langs de Bell Tower en de Drum Tower gelopen, het idee hierachter lijkt veel op onze kerkklokken. Als je wakker moest worden ging de bel van de Bell Tower, en als het bedtijd was ging de trommel van Drum Tower, tussendoor was er alleen niets. De torens zelf zijn de grootste exemplaren die nog staan in China en een mooi staaltje Oud-Chinese architectuur (denk: Chinees restaurant, maar minder kitsch). Uiteraard zit er tegenover de Bell Tower een McDonalds, en erger nog, het beste uitzicht heb je van het balkon van de McDonalds.

Hierna zijn we de moslimbuurt in gelopen, er wonen in China veel afstammelingen van Arabische handelaren die inmiddels net zo Chinees als iedereen eruitzien, maar nog altijd moslim zijn gebleven. Op hun hoedje na zou je ze niet eens herkennen. Hun buurt is de leukste wijk van Xi’an, drukke straten met kraampjes met souvenirs, etenswaren en wapens die je Nederland niet in krijgt (boksbeugels, wapenstokken, etc). Vooral het eten is er geweldig, vlees van de barbecue, geroosterde noedels, dumplings. De straten in de moslimbuurt zijn ’s avonds erg druk, en ondanks dat het er net zo vol is als vrijmarkt in Amsterdam, komt er altijd wel weer een brommertaxi (brommer met cabine erachter) of een auto al toeterend zich een weg door de straat banen.

In Xi’an staan de oude stadsmuren nog overeind met hier en daar restauraties, waardoor je bovenop de muren een rondje door de stad kan lopen. Omdat de muren een meter of twaalf hoog zijn, is het erg leuk om te doen om je van alles kunt zien tijdens het lopen. Verstandigere mensen huren een fiets, want uiteindelijk ben je vier uur non-stop aan het lopen zonder eten, maar leuk is het wel. De muur staat vol met lampen in de vorm van speren, en om de 400 meter zit een poort met een mooie toren waar je even binnen kan kijken (waar ze vervolgens helaas souvenirs verkopen). De Chinezen die je tegenkomt op de muur zien je als gratis extra attractie en gaan foto’s van je schieten, maar dat doen ze overal in China. We vragen ons af of ze thuis een album hebben met alle blanken die ze gefotografeerd hebben, met datum en plaats erbij, soort vlinderverzameling bijna.

Nadat we bijna een week in Xi’an zaten, besloten we eindelijk maar eens naar het Terracotta leger te gaan, de attractie in de buurt. In 1974 hebben paar boeren tijdens het graven het leger ontdekt, wat onderdeel uitmaakte van de graftombe van Qin Shi Huang, de eerste keizer van China.
Sindsdien hebben ze de afgravingen overdekt en mogen toeristen komen kijken, terwijl de archeologen doorwerken. Het leger zelf is erg indrukwekkend, in de kleinste put vind je zo’n 20 soldaten van gebakken klei op normaal formaat. In de grootste put zijn er meer dan 8.000 gevonden, allemaal met een ander gezicht, verschillen in kleding, etc, allemaal handwerk. Vooral de aanblik van honderden kleisoldaten tegelijk is erg indrukwekkend.

De rest van de tijd hebben we vooral doorgebracht met lekker uitslapen, overdag de stad door wandelen (geweldige computerwinkels hier in China), en kletsen met andere reizigers. We kregen voor elke nacht dat we in het hostel bleven een bonnetje waarmee je op vaste tijden een gratis biertje kon halen in de kroeg beneden (20:30-21:30 en 23:00-23:30), dat kan je als Nederlander natuurlijk niet laten schieten. Helaas was de rest in die kroeg Westers geprijsd, maar we ontdekten dat het ze niet eens uitmaakte als je zelf een biertje mee naar binnen nam, dus wij dronken daar gewoon goedkope biertjes van de supermarkt om de hoek. Dat moet je in Nederland eens uithalen :). Veel reizigers namen overigens onze goedkoop bier truc over, maar nog leek het niemand wat uit te maken in die kroeg. En nee, we hebben niet alleen maar bier gedronken we hebben ook nog geleerd om dumplings te maken.

De meeste mensen die we tegenkwamen waren net als wij een tijdje aan het reizen (al was 3-4 maanden meestal wel de max.), wat expats en leraren Engels (ja ook hier weer genoeg te vinden) en natuurlijk ook wat mensen die “gewoon” op vakantie waren.

Na negen dagen veel lol en veel nieuwe mensen hebben leren kennen wilden we toch weer verder op pad, vandaar dat we naar Deng Feng zijn vertrokken, waar de Shaolin Tempel vlakbij staat (bekend van de Kung Fu), maar hierover later meer…

Tweet

Over Andries

Google Plus View all posts by Andries →

5 reacties op Xi’an

1. jannie sijswerda zegt:

   hallo Inge en Andries HOE IS HET WEER DAAR BIJ JULLIE het weer bij ons is prachtig groetjes Jannie

   1 oktober 2011 om 11:50
2. Sjoerdtje zegt:

   Ja, je kan maar wat sparen,sommigen sparen een album met diverse soorten bier, anderen (grote) Westerse mensen!!!
   Maar leuk verslag hoor en de drop komt eraan!

   2 oktober 2011 om 10:31
3. Robina zegt:

   ha ha heeft Andries nog meer drop besteld :-)

   nog 3 dg werken en dan ga ik eindelijk weg!
   nog anderhalve week en dan zie ik jullie in Beijing! :-)

   jaja, ik sla je verjaardag toch niet over Inge, moet er wel een eindje voor rijden dit keer :-)

   4 oktober 2011 om 09:49
4. Tamara zegt:

   Lieve Inge en Andries,
   Ik vind het heel leuk om jullie verrassende reis te lezen. Ik weet weinig van China dus het is zeer leerzaam en leuk.
   Dikke kus van mij!
   Tamara

   7 oktober 2011 om 11:06
5. Esther zegt:

   Hey Andries en Inge!!!

   Toch even een berichtje van mij, ik lees natuurlijk jullie berichtjes braaf, maar heb nog niet veel van me laten horen. Jullie reis klinkt nog steeds bijzonder benijdenswaardig… dat terracotta leger lijkt me echt heel indrukwekkend, maar een middagje trainen in een shaolin tempel is natuurlijk ook wel een “once in a lifetime” ding… cool hoor! We missen jullie hier wel, vooral laatst bij Thomas’ verjaardagsfeestje miste er duidelijk iets…

   Heel veel liefs in ieder geval en blijf ons op de hoogte houden!
   groetjes!
   Esther

   17 oktober 2011 om 10:08