Vang Vieng

Geplaatst op 9 maart 2012 door Andries in Laos, Vang Vieng

Na een paar dagen olifanten kijken in Sayaboury wilden we graag Vang Vieng nog even meemaken voor Inge aan de slag moest. Vang Vieng is een beruchte stad in Laos waar veel backpackers op af komen. Het is plaatsje met een prachtig karstgebergte eromheen en mooie natuur aan de Nam Song rivier. Vroeger stond het bekend als rustiek oord om even te genieten, maar op een dag besloot iemand in een lege autoband de rivier af te drijven. Andere mensen leek dat ook leuk en deden het ook, en de Laotianen zagen dat en besloten wat barretjes langs de rivier te maken, zodat ze drank konden verkopen aan de drijvende mensen. Om te concurreren met andere barretjes, begonnen barretjes kabelbaantjes, slingertouwen en zelfs glijbanen te bouwen. En zo is het tuben geboren. Tuben is inmiddels erg beroemd onder de mensen die in Zuid-Oost Azië rondreizen en veel mensen komen alleen naar Laos om te tuben.

Uiteraard wilden wij dit ook meemaken, dus op een dag hebben we twee autobanden gehuurd en zijn met de tuk-tuk afgeleverd aan het beginpunt, bij een organische farm die als rustgevend bekend staan. Meteen bij de eerste bar krijg je al een gratis shotje in handen gedrukt en staat de radio 538 op volume 11 :). Heb je je drankje op, spring je in je autoband en drijf je verder. Tijdens het drijven gooien de proppers van de barretjes colaflesjes aan een stuk touw naar je toe, en als je wilt, slepen ze je zo naar hun bar toe. Waar je uiteraard weer een shotje krijgt.

Sommige barretjes hebben touwen of kabelbanen zodat je avontuurlijk de rivier in kan springen. Helaas doen ze in Laos niet zo aan veiligheidsnormen, dus overal zie je mensen met schaafwonden en erger rondlopen en soms overlijden er zelfs mensen. De regering ziet inmiddels (na 10 jaar) in dat dit geen goede reclame is, en alle echt gevaarlijke sprongen en glijbanen waren buiten gebruik genomen toen wij er waren. Maar niet getreurd, er zijn nog genoeg leuke over :).

Tijdens de eerste kilometer van het tuben stikt het van de barretjes, en overal heen gaan is geen doen, en ook de moeite niet, want ze draaien allemaal dezelfde muziek. Overal waar je aankomt verkopen ze emmertjes drank, waar ze lao whisky ingooien en wat je verder maar wilt. Lao whisky is de goedkope drank in Laos, kost 80 cent per liter en is wonderbaarlijk genoeg nog best te drinken en sowieso beter dan de Chinese bai jiu. Ben je uitgekeken bij een bar, stap je in je autoband met je emmertje of je biertje, en drijf je zo weer verder, de rivier doet het werk. Dit hebben we later nog een keer over gedaan maar dan zonder tube, ook een leuke ervaring.

In Vang Vieng zelf loopt het over van de restaurants waar je overal hetzelfde kan eten, die toch allemaal wel lekkere dingen op de kaart hebben staan. Bijna elk restaurant in de stad draait doorlopend afleveringen van Friends of Family Guy. We hebben een paar keer zitten ontbijten in zo’n restaurant en zijn vervolgens nog even blijven plakken om Friends te kijken, dus het werkt wel. Ook als je gewoon even dom ergens naar wilt kijken, ga je lekker friends kijken. Zo tegen de avond komen er weer proppers te voorschijn die je naar barretjes op het party island proberen te krijgen en je gratis emmertjes aanbieden. Ja, als je wilt hoef je in Vang Vieng niets te drinken te kopen, lekker goedkoop. In de kroegen zelf hebben ze twee kaarten, eentje voor drank en eentje voor drugs, zoals paddo’s, speed en andere troep. Het schijnt dat de mensen die dit kopen regelmatig door de politie opgewacht wordt, die vervolgens voor $500 omgekocht wil worden, wat in Laos 15 maandsalarissen is…

Als je een paar kilometer het centrum uitloopt, zit je weer in het normale Laos, waar Engels weer amper gesproken word. Zo zijn we op een dag een stuk richting een paar grotten gelopen en onderweg boeren tegengekomen die hun rijstveld bewerkten of aan het vissen waren in de rivier.

De weg liep er gewoon door de jungle, en af en toe schoot er een beest weg in de bosjes. De bruggetjes over de stroompjes waren allemaal wiebelige bamboeconstructies.

 

 

De eerste avond zijn we na een busrit van 12 uur midden in de nacht aangekomen en hebben een kamer genomen bij het eerste guesthouse wat we zagen. Dat hebben we geweten, de buren hadden namelijk een haan met flink wat decibel die wel heel snel vond dat ze zon opging. ’s Morgens zijn we maar snel op zoek gegaan naar iets anders, en kwamen aan bij een veldje met bungalows aan de overkant van de rivier, waar we goedkoop konden slapen. Bijkomend voordeel was een hangmat en een lekker rustige omgeving om uit te slapen. Helaas had ook dit hutje een nadeel, we kregen elke nacht een bezoeker binnen… Een muis, die nog een lekker hapje uit mijn kleine rugzak heeft genomen. Toch zijn we hier lekker zes nachten blijven slapen en hebben de ingangen dichtgemaakt met handdoeken tegen de muis.

Na een paar dagen relaxen was het toch echt tijd om naar Vientiane te vertrekken, want we moesten nog een huis zoeken en Inge moest bijna werken. In de stad hadden we iemand gevonden die kayaktochten naar Vientiane aanbood en dat leek ons wel wat. Helaas was het tochtje wat mooier omschreven dan hij was, haha, want we hebben 2 uur in een hobbelende tuk tuk gezeten voor we mochten gaan kanoën. Daarna hebben we een uurtje gepeddeld en kregen we lunch (die ter plekke gebarbecued werd en erg lekker was). Na de lunch hebben we nog een half uurtje gepeddeld en daarna mochten weer 3 uur met de tuk tuk mee naar Vientiane… Een minibusje direct erheen doet het in drie uur, maar goed. De tocht zelf was wel erg leuk en er zaten een paar mooie stroomversnellingen bij, en uiteraard lagen wij bij de eerste al in het water. Gelukkig hadden we zwemvestjes aan en hielpen de gidsen de peddels terugvinden, en hielpen ze ons de boot weer in :).

Nu zijn we in Vientiane en Inge is aan het werk, of we al een huis hebben? Daarover later meer…

Tweet

Over Andries

Google Plus View all posts by Andries →

3 reacties op Vang Vieng

1. Edwin zegt:

   Hi topers,
   Dat ziet er goed uit en wat hebben jullie al veel gedaan. Ben je al wat goede Wing Chun tegengekomen op de reis? Geniet en take care.

   Groet
   Edwin
   Sportcentrum Wu Dae

   9 maart 2012 om 14:24
2. Gerda zegt:

   Leuke foto van die ouwe kereltjes in een autoband!

   11 maart 2012 om 20:31
3. jos hofman zegt:

   Hallo Inge en Andries. Eindelijk tijd om op mijn gemak te lezen over jullie avonturen. Je kan het straks zo als reisboek uitgeven. Heb een beetje het gevoel dat ik mee kan reizen. Heel veel genieten hoor, zelfs van het werken Inge. Gr van Jos

   15 maart 2012 om 21:31