Vijf maanden in China

Geplaatst op 8 februari 2012 door Andries in China

We zijn nu vijf maanden in China geweest, en hebben veel gezien in het land, maar zodra je mensen spreekt die er ook geweest zijn, blijkt er nog altijd meer te zien. Het is dan ook een enorm land, en Europa kun je ook niet in vijf maanden zien. Het is een land wat op het ene moment fantastisch is, en op andere momenten wil je er onmiddellijk weg. Vooral met de Chinezen heb je dit, de één is behulpzaam, de ander ziet je als een wandelende pinautomaat en probeert je zo hard mogelijk te belazeren.
In de Chinese cultuur zijn veel dingen die in Europa onbeschoft zijn normaal, zo schrapen mannen en vrouwen rochels diep uit hun keel in gezelschap, lopen mensen willens en wetens tegen je aan, dringen voor, schreeuwen naar elkaar in de bus, houden geen rekening met andere mensen die liggen te slapen in de trein en smakken hard tijdens het eten. Aan de andere kant kom je ook erg vriendelijke mensen tegen, die je helpen ergens te komen, of het leuk vinden dat je in hun restaurantje komt eten. Zo zaten we omhoog tijdens Golden Week in Beijing, omdat we laat aankwamen en geen slaapplek konden vinden, waarop de eigenaar van een hostel ons zijn bank aanbood en hostels voor ons afbelde of er nog plek was. Of een meisje in Foshan die vijf kilometer met ons meeliep om ons de weg naar een tempel te wijzen en vervolgens gedag zei en weer ging.

Veel van de steden in China lijden onder de bouwzucht en staan vol lelijke gebouwen en hebben last van smog, waardoor je zelfs op een zonnige dag alleen een geel vlekje ziet. We hebben weleens een Chinees gesproken die graag eens naar Nederland wilde, omdat hij had gehoord dat wij blauwe lucht hebben. Wel is er een overvloed van goedkope restaurantjes en kleine winkeltjes, dus als je iets te eten of te drinken wilt, zul je nooit ver zoeken.

De Chinese aanpak van de natuur is ook een apart iets. Elke berg die je kan beklimmen kost meestal rond de 200 yuan (25 euro) en is voorzien van trappen, gebouwd op Chinese maat, dus van die kleine stapjes waar je goed spierpijn van krijgt. Op de trappen zelf is het vervolgens erg druk, en word je omringd door mensen die muziek op hun telefoon spelen en duwen. Eenmaal boven heb je niet veel uitzicht vanwege de smog. Zo is er natuurlijk niet veel aan, dus veel bergen hebben we niet beklommen. De Chinezen zijn ook gewend hun vuil gewoon ergens neer te gooien, dus in veel natuurgebieden liggen overal lege flesjes en blikjes. En echte ongerepte natuur is moeilijk te vinden, de Chinezen houden erg van overal paden en trappetjes aanleggen en natuurlijk de eeuwige kabelbanen overal heen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, vooral in Yunnan, Xinjiang en Tibet.

Het binnenlandse tourisme in China is erg groot, hierdoor kom je ook echt overal Chinese toergroepen tegen met een gids met een luidspreker. Rustig van iets genieten kunnen ze niet, snel de hoogtepunten bekijken, foto’s maken (een van het gebouw met jezelf ervoor, je vrouw er voor, samen er voor en nog eentje zonder iemand er op) en weer in de bus naar de volgende bestemming.

Reizen in China is redelijk makkelijk, als je geen Chinees spreekt, kun je altijd de mensen van het hostel vragen op te schrijven in het Chinees waar je heen wilt en wanneer, en hoe, en dan hoef je alleen dat papiertje te overhandigen op het ticket office en ben je klaar. Voor nog meer gemak kun je je hostel je kaartjes laten boeken, maar vaak rekenen ze daar tussen de 2 en 5 euro per kaartje voor. Het enige wat niet werkt, is proberen in het Engels je kaartje te kopen, want dan krijg je de persoon die het beste Engels spreekt, en dat communiceert vaak onhandiger dan in ons gebroken Chinees. Eenmaal op een treinstation heb je wachtruimtes per trein, en zodra alle Chinezen in de rij gaan staan bij het poortje, weet je dat hij over ongeveer een half uur wel open gaat en je de trein in mag. De bedjes in de trein zijn goed te doen, in sommige hostels kregen we hardere bedden en na 10 uur gaan de lichten uit. Mag ook wel, want ’s morgens om zes uur begint iedereen weer herrie te maken. Veel hostels wisselen kaartjes uit, waardoor je in je vorige hostel al een routebeschrijving van je nieuwe hostel kunt vinden en geen taxi’s nodig hebt. Want ja, wereldwijd blijkt taxichauffeur het oneerlijkste legale beroep te zijn.

In China kun je in bijna elke stad wel een hostel vinden, en anders zijn er nog goedkope Chinese hotels. Wij kozen meestal voor een hostel, omdat je daar andere reizigers treft en gemeenschappelijke ruimtes hebt waar je je eigen ontbijtje kan eten. Via andere reizigers kan je dan weer te weten komen welke hostels leuk zijn in andere steden, want reisgidsen zitten er nog weleens naast, of in de tussentijd is de kwaliteit sterk afgenomen en de prijzen verdubbeld, omdat ze nu toch al in de Lonely Planet staan.

Het eten in China is gevarieerd, en heeft weinig weg van wat wij in Nederland bij de Chinees halen. Foo yong hai (omelet in tomatensaus) zijn we bijvoorbeeld één keer tegengekomen. We zijn vooral fan geworden van dumplings (gehakt in deeg), en dan gestoomd of gefrituurd. Noedels kun je bijna overal krijgen, en kosten hooguit 10 yuan per bord/kom. Vooral de noedels die door moslims gemaakt worden zijn erg lekker, deze worden vers gemaakt uit een stuk deeg waar je bij staat. Andere nieuwe favorieten zijn Zoet-Zuur Varkensvlees, Kung Pao kip, Pekingeend en gebakken aubergine. Natuurlijk kom je ook mindere dingen tegen, zoals kippenpootjes (de pootjes dus), gekookt varkensvet en darmen. De Chinezen eten echt alles van een beest op, maar het is een teken van luxe om twee keer zoveel te bestellen als je op kan en de rest te laten staan. Iets wat voor ons Nederlanders die gewend zijn ons bord leeg te eten toch raar is.

Buiten hostels en tourorganisaties om, wordt er weinig Engels gesproken in China. Diegenen die het spreken, zijn vaak lastig te verstaan. Als je de moeite neemt een beetje Chinees te leren, worden veel dingen goedkoper en makkelijker. Als je in het Chinees om prijzen vraagt, en afdingt, krijg je meer korting dan in het Engels. Met een paar woorden extra kun je in Chinese hotels waar ze geen woord Engels spreken een kamer krijgen, en die zijn soms erg goedkoop. Ook durven alle Chinezen ineens tegen je te praten zodra ze merken dat jouw Chinees slechter is dan hun Engels.

De bestemmingen die wij aanraden in China zijn:

1. Yunnan (De Tiger Leaping Gorge wandelen, relaxen in Dali, de grachten van Lijiang, mooie natuur)
2. Tibet (De treinrit erheen, het Tibetaanse deel van Lhasa)
3. Beijing (Verboden Stad, The Temple of Heaven park, de hutongs en de kleine restaurants)
4. Macau (Portugese koloniale architectuur en lekker eten)
5. Yangshuo (Prachtige omgeving)
6. Xi’an (Het Terracottaleger en de Moslimbuurt)

Wat wij afraden is:

1. Guangzhou (Buiten Shamian-eiland vooral lelijk en hetzelfde)
2. Ürümqi (Grote Chinese nieuwbouwstad)
3. Kunming (Weinig bijzonders te doen)

Dus de conclusie na vijf maanden China is: het is een enorm land waar veel te zien en te beleven is, maar het is ook een heel vermoeiend land om doorheen te reizen. Altijd en overal is het druk en is er herrie. Buiten de uitzonderingen daar gelukkig, zijn de Chinezen niet erg sociaal, het resultaat van 1.3 miljard inwoners. We hebben het over het algemeen prima naar ons zin gehad (af en toe op het punt gestaan onmiddellijk onze tas te pakken en weg te gaan) maar na vijf maanden hebben we voorlopig genoeg van China gezien.

Tweet

Over Andries

Google Plus View all posts by Andries →

8 reacties op Vijf maanden in China

1. Rudy zegt:

   Op naar de volgende 5 maanden!

   8 februari 2012 om 10:45
2. sjoerdtje zegt:

   Een goed en eerlijk verslag over jullie belevenissen van 5 maanden rond reizen in China. Heel treffend vind ik het om te lezen dat jullie wel eens Op het punt gestaan hebben om je tas te pakken en te vertrekken. Nu is het wachten Op Laos.

   8 februari 2012 om 13:58
3. Albert zegt:

   Tot nu toe heb ik jullie verhalen en belevenissen met veel plezier gelezen. Ik ben nu al benieuwd naar jullie ervaring in Laos.
   Je liefste neef Albert

   8 februari 2012 om 14:20
4. andries en sietske zegt:

   weer een mooie samenvatting van jullie belevenissen,aardige mensen zijn ook in Nederland, zo kreeg ik spontaan autovervoer van een vreemd iemand toen de NS het weer eens liet afweten, ik had maar een half uur vertraging en de rest stond buiten wel 1,5u te kleumen.
   wie goed doet, goed ontmoet….
   je liefste tante

   8 februari 2012 om 14:29
5. Roel zegt:

   Gaaf verhaal, leest lekker :-)

   Ben benieuwd naar jullie volgende belevenissen!

   groetjes van Roel

   8 februari 2012 om 15:26
6. Trudy zegt:

   Weer een fantastische samenvatting van jullie belevenissen in China. Nu op naar Laos! We zien jullie daar! xxx Trudy

   8 februari 2012 om 18:51
7. Edwin zegt:

   Ben je in China geweest? ;)

   8 februari 2012 om 19:44
8. Esther zegt:

   Ha! die kleine trappetjes klinken goed… hier is altijd alles te hoor en daar krijg je pas spierpijn van :P

   9 februari 2012 om 17:44