Chengdu

Geplaatst op 17 december 2011 door Inge in Chengdu, China

In een gestaag tempo rijden we door het Chinese landschap. Om me heen hoor ik de ondertussen vertrouwde geluiden van een Chinese slaaptrein, gesprekken op volume doof, gesmak en geslurp van mensen die zitten te eten en te drinken, een man loopt richting wc’s om eens lekker te rochelen, het geluid van de wielen over het spoor met af en toe een flinke klap door een wissel en natuurlijk de eeuwig heen en weer lopende vrouwtjes met hun karren vol eten, drinken en troepjes. We hebben dit keer eens de mazzel gehad om twee benedenbedden te weten te bemachtigen, dat wil je ook wel op deze trein, de eindbestemming is namelijk Lhasa op 44 uur afstand van Chengdu.

We gingen naar Chengdu om de panda’s te zien, hier is namelijk het grootste en bekendste panda research en breeding centrum van China. De panda is het nationale symbool en de trots van China, al zijn ze door de snelle ontbossing en industrialisatie van hun leefgebieden bijna uitgestorven (er leven er nog een paar duizend in het wild, diep verscholen en moeilijk te vinden).

Al bijna onze hele reis hoorden we mensen over het geweldige Sim’s Cozy Garden Hostel in Chengdu, na zoveel positiefs moesten we dat natuurlijk uitproberen. En ja, ze hadden gelijk. Een mooie tuin met veel zithoekjes (helaas nu te koud), een gezellige bar waar je ook gerust je eigen fles wijn mee naartoe mocht nemen, boven de bar een heerlijke ruimte met een paar grote zachte banken (een bank is af en toe zo lekker) en een paar mooie balkons, een DVD room, goedkoop bier en goed en goedkoop eten.

Bij aankomst vielen we meteen met onze neus in de boter, er was namelijk die avond een pub quiz. Andries is in Haarlem een tijd een fervente pub quizzer geweest, dus daar moesten we aan meedoen.  Met een team van een Canadees, een Amerikaan, een Israëlische en wij tweeën konden we helaas niet de China ronde winnen (de rest van de teams waren bijna allemaal Chinezen) maar de andere 4 rondes waren voor ons, en met de prijs van elke gewonnen ronde een gratis biertje voor elk teamlid werd het een gezellige avond ;-).

Chengdu is weer zoals iedere grote Chinese stad, hoewel het vaak toch wordt omschreven als een relaxte stad hebben wij dat niet echt ervaren. Het weer maakte het er ook niet beter op, alleen onze laatste dag hebben we de zon een beetje door de smog zien schijnen, voor de rest was het koud en grijs. Ja mensen, voor ons is de zomer nu ook definitief afgelopen, de lange broeken weer aan, vesten en jassen uit de tas en Andries heeft zelfs een sjaal gekocht en ik een paar handschoenen.

Natuurlijk zijn we op een ochtend naar de beroemde panda’s geweest. Je kan er op eigen gelegenheid heen of met een tourtje van het hostel. Waar we normaal gesproken niet van de tourtjes zijn als je er ook gewoon met de bus heen kan, hebben we er nu wel voor gekozen. Met de tour ga je namelijk ’s morgens vroeg weg zodat je op tijd bent voor het voeren, de enige tijd van de dag dat er wat leven in panda’s zit, de bus gaat pas vanaf 8 uur rijden en dan haal je het niet. Dus de wekker om 7 uur (pff, zo vroeg zijn we niet meer gewend hoor) en op tijd op pad.
Daar panda’s niet echt kuddedieren zijn zitten ze met 2-4 panda’s in een verblijf, niet de normale Chinese stijl kleine hokjes maar in buitenverblijven met veel groen. Na de panda’s gezien te hebben wisten we meteen waar de Chinese eetgewoontes vandaan komen, die beesten smakken, echt niet normaal meer! Het zijn eigenlijk hele rare beesten, ze zien er heel schattig uit maar hebben behoorlijke klauwen en tanden, dus niet met de panda’s knuffelen. Ze eten met hun klauwen waar ze een soort grijpfunctie in hebben, ze kunnen echt zitten, plat op hun kont en verder bewegen ze eigenlijk alleen maar als ze eten krijgen. Hun normale eten is bamboe, maar voor een soort koekjes en appels gaan ze graag even tot actie over. Omdat er niet zoveel voedingsstoffen in bamboe zit eten ze bijna de hele dag, en voor de rest slapen ze.
Er waren ook baby panda’s, die worden niet opgevoed door de moeders, maar apart gehouden tot ze groot en sterk genoeg zijn. De Chinese versie is dat de moeders niet voor de baby’s kunnen zorgen en dat er vaak een dood gaat, wij vermoeden dat het komt omdat de moeders zelf ook in het centrum zijn geboren en in een houten wieg zijn opgegroeid zonder moeder. Maar ze waren wel erg schattig.

Ook een attractie die je niet mag missen als je in Chengdu bent is de grote boeddha van Leshan. Dit is de grootste boeddha ter wereld (71 meter), alleen de boeddha’s in Afghanistan waren groter tot de Taliban ze opbliezen.
Normaal gesproken is het een ritje van twee uur naar Leshan, helaas was het voor ons grote ongelukken dag, de heenweg drie uur in de file en op de terugweg een uur. Oh ja, zo voelde dat, in de file staan, ik heb er nog steeds een hekel aan. Eenmaal aangekomen even zoeken naar de ingang (je word natuurlijk bij de verkeerde ingang afgezet, die van het attractiepark) en dan maar klimmen omhoog. Waar blijft die boeddha toch, als hij zo groot is moet je hem toch snel kunnen zien, niet dus, hij is uit de rotsen gehakt en alleen een stukje van zijn hoofd steekt boven de rotsen uit. Het beste zicht heb je vanaf beneden, dus 71 meter met trappen naar beneden, normaal niet zo erg maar wel als de Chinezen voor je om de meter een foto gaan maken (en ja eentje van jezelf voor de boeddha een van je vrouw voor de boeddha en een van de boeddha apart), eenmaal beneden aangekomen is het toch best wel indrukwekkend, dat ding is echt groot. In de buurt van de boeddha waren nog wat tempels waar je in mocht en het was wel een mooi park op de rotsen langs de rivier, en de zon scheen!

Hoewel we het eerst niet meer van plan waren om naar Tibet te gaan zijn we toch overstag gegaan. We wilden in eerste instantie via Tibet naar Nepal langs het Mount Everest base camp. Van te voren dachten we dat dit in de winter niet mogelijk was, omdat de wegen dan dicht gesneeuwd zijn, tot nu toe is dit nog niet zo, omdat we best wat mensen hebben zien vertrekken die naar Nepal gaan (of we komen ze zo gestrand tegen in Lhasa). Dit was één van de redenen om naar Zuid-Oost Azië te gaan na China. En een tripje Tibet is door alle regeltjes en dingetjes nu eenmaal behoorlijk duur. Eenmaal in Chengdu toch maar informatie gaan inwinnen hoe duur het nu is. Nou Everest Basecamp en weer terug naar China is echt te duur helaas. Dus uiteindelijk besloten we alleen 3 dagen naar Lhasa te gaan, want het meer waar we graag heen wilden was niet te bereiken i.v.m. de slechte wegen. Toen kwam de uitdaging van het zoeken van medereizigers, veel hostels afgelopen of gemaild, zelf briefjes opgehangen enz. Omdat het nu laagseizoen is, en de meeste mensen die naar Tibet gaan doorgaan naar Nepal, het op een gegeven moment maar opgegeven, en alleen in Lhasa scheelt meerdere reizigers niet heel veel (zoals als je buiten Lhasa gaat i.v.m. vervoer). Op het laatste moment toch een Spanjaard gevonden die wel met ons meewilde, het contact liep een beetje stroef, omdat hij zijn mail nooit las, maar uiteindelijk hebben we hem gevonden. Hij had geboekt en had er helemaal zin in, Andries iets minder na twee uur met hem gepraat te hebben, hij was namelijk op zoek naar een grot om te schuilen, omdat hij bang was dat door een zonnewind op een gegeven moment alle kernwapens zouden ontploffen, en als dat de wereld niet zou vernietigen zou het einde van de wereld wel komen met het einde van de Maya kalender. Tsja, iedereen zo zijn eigen opvattingen. Toen we de dag erna maar eens voor ons permit gingen betalen bleek dat hij geannuleerd had (zonder ons iets te zeggen), soms kom je toch wel erg rare vogels tegen onderweg.

De laatste avond was er weer een pub quiz en ook deze keer weer een ruime overwinning. Ook hebben we genoten van de alom beroemde Sichuan Hotpot, ja dat is heet, maar wel erg lekker.

Tweet

4 reacties op Chengdu

1. andries en sietske zegt:

   poeh, wat weer een verhaal! gelukkig ook dikke jassen net als wij met storm en hagelbuien hier. Wat denken jullie van een bord snert??

   18 december 2011 om 11:20
2. Andries zegt:

   Maar wij hebben geen storm en hagel hoor. Het is alleen soms koud.

   18 december 2011 om 13:30
3. Gerda zegt:

   Dit stukje China ken ik, ruim 9 jaar geleden was ik ook in Chengdu! Hebben jullie ook een panda op schoot gehad, so cute….

   20 december 2011 om 19:04
4. Andries zegt:

   Ik weet niet wat een panda op schoot toen kostte, maar tegenwoordig kost dat 120 euro. Zo schattig zijn ze nou ook weer niet :)

   22 december 2011 om 03:15