Osh, Arslanbob en Bishkek

Geplaatst op 27 augustus 2011 door Inge in Bishkek, Kirgizië

Kirgizië, het land van de nomaden, paarden en bergen. Vrijwel direct na de grens met Oezbekistan valt het op dat het land groener is en de mensen een stuk armer. De extreme hitte van Oezbekistan is vervangen door een koelere berglucht (nog wel zo’n 35 graden overdag).

De eerste stop was Osh. Een stad die vorig jaar het wereldnieuws gehaald heeft door de rellen en etnische zuiveringen die in het gebied plaatsvonden tussen de Kirgiezen en de Oezbeken. Het is een gebied wat al vele jaren onrustig is, de grootste oorzaak hiervan is het lukraak trekken van de grenzen door o.a. Stalin. In Osh zijn nog zeer duidelijk de sporen te zien van de onrusten van vorig jaar. Veel uitgebrande huizen en winkels. De beroemde Jayma Bazaar, die bekend staat als een van de beste bazaars van Centraal-Azië, functioneert wel maar is niet overweldigend. Ondanks dit alles gaat ook hier het leven gewoon door.

Mede door de onveiligheid op straat, voornamelijk ’s avonds schijnen hier regelmatig toeristen aangevallen te worden, zijn we na een paar dagen weer verder getrokken naar Arslanbob.

Arslanbob staat bekend om zijn grootste walnotenbos op aarde. Ondanks dat je toch anders zou verwachten hebben we er geen walnoot gezien. Deze worden wel veel op de bazaars in de rest van Kirgizië verkocht.

De aanwezigheid van een Turbaza (een soort Sovjet Center Parcs) konden we niet weerstaan en we hebben er een paar dagen een kamer in een blokhut gehuurd. Buiten de grote steden ben je hier nog echt een attractie en na het eten in de kantine (tja, niet veel andere keus) stond er standaard een groep pubermeisjes die hier op kamp waren te wachten om met ons op de foto te gaan.

Het kamp zelf heeft duidelijk betere tijden gekend en de dj van de disco was duidelijk erg dol op Shakira, ongeveer zo’n 20 keer per dag en de muziek was door het hele kamp te horen. De douches waren koud, en dan ook echt koud want het water kwam rechtstreeks uit de bergen en de WC was een hokje met alleen 3 gaten in de grond – erg sfeervol – vooral midden in de nacht zonder licht. Buiten dat een heerlijke plek om een paar dagen te blijven.

Het uitzicht op hoog oprijzende Babash-Ata bergen is echt prachtig. In de buurt zijn twee watervallen, een grote en een kleine. Hier zijn we allebei heengelopen, vooral de grote was nog een aardig stuk klimmen over een steil pad bedekt met kiezels. Natuurlijk ook nog in het beroemde walnotenbos geweest, maar het was hiervoor helaas nog te vroeg in het seizoen. Het was ook wel weer even wennen aan de hoogte, de wandeling naar de grote waterval was van 1500 naar 2000 meter.

Hierna werd het tijd voor Bishkek, de hoofdstad van Kirgizië. Vooraf zagen we een beetje op tegen de 10 uur durende rit erheen maar deze angst was ongegrond. De rit naar Bishkek was echt prachtig. In Bazaar Korgon, een plaatsje even verderop waar we over moesten stappen, vrij snel goed vervoer geregeld. Door het ontbreken van openbaar vervoer is de gebruikelijke manier een shared-taxi. Andries natuurlijk op de bijrijders stoel en ik achterin met twee vrouwen en een kindje van zo’n 4 jaar oud. Al vrij snel na Bazaar Korgon reden we de bergen in, over passen van meer dan 3200 meter hoog, langs azuurblauwe meren en rivieren en uitzicht op besneeuwde bergpieken. Langs de weg het vertrouwde beeld uit Mongolië, Yurts (tenten) en kuddes paarden, schapen en koeien. De tijd vloog hierdoor voorbij en we voelden ons nog vrij goed toen we in Bishkek aankwamen.

Bishkek is een stad met veel groen en brede straten, verder is er niet zo veel te beleven of te zien. Het word voornamelijk gebruikt als doorgangsstad vanuit of naar Kazachstan en om even bij te komen, voedsel en andere spullen in te slaan en weer eens iets anders te eten dan de eeuwige shashlik.

Na twee dagen hadden wij het ook gezien en besloten om voor een paar dagen naar Almaty in Kazachstan te gaan. Hier mogen we namelijk op ons Kirgizische visum heen en omdat de consulaat een foutje had gemaakt en ons een double entry inplaats van een single entry had gegeven konden we deze kans natuurlijk niet voorbij laten gaan.

 



Één reactie op Osh, Arslanbob en Bishkek

  1. Rudy zegt:

    Joepie, weer nieuwe verhalen!
    Gaaf hoor :)

    27 augustus 2011 om 19:26

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *